Leczenie zgrzytania zębami metodą EFP

Problem zgrzytania zębami to dla osoby nim dotkniętej, niekomfortowy aspekt powodujący życiowy dyskomfort, którego konsekwencją jest pogorszenie estetyki uśmiechu i funkcjonowania układu pokarmowego. Z tego względu współczesna stomatologia zainteresowała się tym schorzeniem i wypracowała metodę jego leczenia (pomysłodawcą był profesor Camillo D’Arcangelo), którą już niejedna klinika stomatologiczna na stałe wprowadziła w zakres swoich usług.

Protokół EFP – charakterystyka

Metoda ta jest biofunkcyjną koncepcją leczenia problemów okluzyjnych (zwarcia) i wad postawy w ramach celowo zaplanowanej rehabilitacji estetyczno-funkcjonalnej. Jej nazwa wywodzi się od angielskiego określenia „EFP Protocol”, w którym poszczególne litery skrótu oznaczają: „E” – esthetic, „F” – function, „P” – posturę, czyli estetyka, funkcja, postawa. Te trzy aspekty wzajemnie dopełniają się w jednej, nowoczesnej i kompleksowej terapii, dzięki której możemy uzyskać poprawę funkcji estetycznych i czynnościowych układu stomatognatycznego oraz korekcję ewentualnych wad postawy. Protokół EFP pozwala również na postawienie trafnej diagnozy i skonstruowanie właściwego planu leczenia stomatologiczno-rehabilitacyjnego.

Leczenie bruksizmu metodą EFP

Bruksizm jest chorobą polegającą na nadmiernym, patologicznym ścieraniu zębów. Najczęściej jest konsekwencją niekontrolowanego zgrzytania zębami lub nadmiernego ich zaciskania. Najnowsze badania wykazują, że również wady postawy lub asymetrie ciała indukują nieprawidłowe napięcie mięśni żucia, co jest bezpośrednim powodem anormalnego starcia uzębienia. W wyniku tego procesu, zęby osób dotkniętych bruksizmem są nienaturalnie krótkie, a wyglądem przypominają raczej zęby mleczne niż stałe, co najczęściej nie koreluje z wiekiem pacjenta. Ponadto choroba z czasem przyczynia się do skrócenia twarzy na odcinku od nosa do brody oraz skutkuje powstaniem tzw. starczego profilu. To z kolei pociąga za sobą zaburzenia mechanizmów żucia. Nic zatem dziwnego, że leczenie zgrzytania zębami metodą EFP opierające się na triumwiracie „estetyki, funkcji i postawy” znalazło zastosowanie w walce z bruksizmem.

Na czym polega stosowanie protokołu EFP?

Klinika stomatologiczna, która pragnie oferować leczenie protokołem EFP, musi współpracować ze stomatologami z dziedziny radiologii, protetyki, ortodoncji, neurologii i zaburzeń czynności żucia oraz specjalistami od rehabilitacji. Postawienie poprawnej diagnozy zawsze poprzedzone jest wykonaniem zdjęć radiologicznych (skrzydłowych i CBCT) dzięki, którym można trafnie ocenić szkody wyrządzone nadmiernym zgrzytaniem czy zaciskaniem szczęki. Leczenie bruksizmu metodą EFP w pierwszej kolejności rozpoczyna się od założenia na okres kilku lub kilkunastu tygodni, dopasowanych indywidualnie pod każdego pacjenta, specjalnych nakładek CDA fixed bites. Celem tego etapu jest rozciągnięcie i rozluźnienie napiętych mięśni w obrębie jamy ustnej, szyi oraz karku. Dzięki temu można bowiem repozycjonować żuchwę dążąc do jej poprawnego ustawienia w pozycji fizjologicznej. Dopiero po tym okresie leczenie zgrzytania zębami metodą EFP przechodzi do części, w której protetyk dopasowuje zgodnie z potrzebami estetycznymi pacjenta wielkość, kształt i kolor odpowiednich licówek przywracając w ten sposób estetykę i funkcjonalność uzębienia.

W przypadku, gdy zaobserwowaliśmy u siebie częste bóle głowy lub karku nieznanego pochodzenia, a przyczyny neurologiczne zostały wykluczone przez specjalistę, warto zainteresować się metodami leczenia przy użyciu protokołu EFP. Być może przyczyną wspomnianych dolegliwości jest bowiem nieuświadomione, nadmierne napięcie mięśniowe będące główną konsekwencją bruksizmu.